"يزدان پاک می‌فرمايد : آنچه در اين روز پيروز شما را از آلايش پاک نمايد و بآسايش رساند همان راه راه من است . پاکی از آلايش ، پاکی از چيزهائی است که زيان آرد و از بزرگی مردمان بکاهد . و آن پسنديدن گفتار و کردار خود است اگر چه نيک باشد . و آسايش هنگامی دست دهد که هر کس خود را نيک خواه همه روی زمين نمايد.

 

 

دریای دانائی پدیدار و آفتاب بینائی نمودار. بشنوید ندای گوینده پاینده را و خود را از آنچه سزاوار نیست، پاک و پاکیزه نمائید تا شایسته بارگاه آفریدگار شوید. "

 

(از آثار حضرت بهآءالله –  ادعیه حضرت محبوب، ص 36)

 

 روزی در شهر نیویورک حضرت عبدالبهآء فرمودند: باشد که هر کسی به شما اشاره کرده و بپرسد، چرا این نفوس اینقدر خوشحال و مسرور هستند؟  من میخواهم شما شاد باشید و خوشی و خوشحالی نمائید. بخندید، تبسّم کنید --- تا اینکه دیگران هم بوسیله شما شاد و مسرور گردند

  خدمت به خدا، به بهآءالله، به خانواده، به دوستان، و به اغیار و حریفان، در حقیقت خدمت به همه انسانها در عالم—جوهر زندگانی و الگوی منش و سلوک حضرت عبدالبهآء بود. آرزوی ایشان فقط این بود که بنده خدا و خدمتگزار بشر باشند. خدمت کردن—بجای اینکه نشان ضعف و کمی باشد و نقص و کمتری تلقّی گردد — برای حضرت عبدالبهآء افتخار و سرور بود و در نزد ایشان نهایت کمال و بزرگی محسوب میشد. این امری بود که همه اوقات ایشان را در تمام روز، از سحر تا نیمه شب، مملوّ از هیجان و سرشار از روح و ریحان مینمود. حضرت ایشان همواره میفرمودند: هیچ کار و خدمتی برای کسی که محبّت حقیقی دارد و عاشق است، زحمت نیست — و در آن حال انسان همیشه وقت هم دارد.                                                                                                        

(داستانهائی از حکمت و عطوفت و نصائح حضرت عبدالبهآء)

 “Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

 

 

کلید الکترونیکی را به نوبت بر روی دو پیوند زیر تماس داده یک بار حرکت و فشار دهید، و از ویدیوی آموزشی با زیرنویس فارسی و دوستی های پاینده انسانی  و سپس برنامه نفیس و دلنشین و روحبخش لذّت برید:

 1.

http://bahaiblog.net/site/2015/06/tehran-and-portland-cities-of-light-two-bahai-couples-stories-with-persian-subtitles-%D8%A8%D8%A7-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3/

 

2.

https://www.youtube.com/watch?v=DzrvcjL236k

 

 

دوستان و اندیشمندان بزرگوار و عزیز

امید است که هر یک از یک بیان با زیارت مکرّر و تفکّرات مثبت، محفوظ ذهن و مندرج در آینه قلب شده و سبب ظهور انکشافات فکری و معنوی شخصی و باارزش شما گردد، و محور صحبت ها و هم فکری های ما در صرف وقت پر بها و روزان و شبان زودگذر و شیرینمان با  دیدار هر یار و عزیزمان باشد

 

هر کدام از یک داستان که نکات آموزنده و دلچسب آن فرحبخش روح و سرمشق زندگانی موفّق و شریفی برای ماست، ترجمه و تدوین این جانب از مواضع و کتب چاپ شده انگلیسی میباشد که بصورت مجموعه ای جدا به تدریج تهیّه شده و در میقات مخصوصه منتشر خواهد گردید

 

گاهی به تناسب ویدیو و یا تصاویر پر نوای متحرّک مؤثّر،آموزشی، جالب و جانفزا، چه از هدایای هوشمندان و اقران مکرّم نزدیک و دور، و چه تحفه ای هم گونه و درویشانه در این منزل، از این پس به پیش برای تطییب خاطر، اطّلاع و بهرمندی لذّت بخش شما نیز ضمیمه و تقدیم میگردد .

                                                                                                 

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

 

"در هر مجمع و محفلی که جمع شوند، باید به قسمی خضوع و خشوع از هر یک در تسبیح و تقدیس الهی ظاهر شود که ذرّات تراب آن محلّ شهادت دهند به خلوص آن جمع، و جذبه بیانات روحانیّه آن انفس زکیّه، ذرّات آن تراب را اخذ نماید.  نه آنکه تراب به لسان حال ذکر نماید، أنا أفضل منکم، چه که در حمل مشقّات فلاّحین صابرم و به کلّ ذیروح اعطای فیض فیّاض که در من ودیعه گذارده، نموده و مینمایم – مع همه این مقامات عالیّه و ظهورات لاتحصی که جمیع مایحتاج وجود از من ظاهر است، به احدی فخر ننموده و نمینمایم و به کمال خضوع در زیر قدم کلّ ساکنم."                                                                                                                        

(از آثار حضرت بهآءالله –  آیات الهی جلد 1، ص 41)

 

در حین گفتگو با نفوس حاضره در محضرشان، حضرت عبدالبهآء در باره خصیصه خودخواهی و خودپسندی فرمودند: خوددوستی و خودخواهی خصیصه عجیب و غریبی است که موجب تباهی و اتلاف نفوس مهمّه بسیاری در عالم شده است. اگر وجود یک انسانی با جمیع صفات خوب همراه و اشباع گردد ولکن مغرور و خودپسند باشد، تمامی آن کمالات پسندیده اش هم بتدریج از دست میرود و حالت ضعف و نامطلوب او وخیمتر و شدیدتر میشود.                                                                                                                                            

(حکایتی از منش  و اوج منظر حضرت عبدالبهآء)
“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

 

"اصل سرمایه و تجارات و امورات ما ذکر حقّ و ثنای حقّ و قیام بر خدمت حقّ جلّ جلاله بوده و هست. الحمد لله در این فقرات خسارتی واقع نه. بلکه ربح اندر ربح بوده و مابقی هم انشآء الله به اراده اش محکم و متقن و مبارک خواهد شد...

باید در جمیع احوال با فرح و نشاط و انبساط باشی. و ظهور این مقام محال بوده و هست، مگر به ذیل توکّل کامل توسّل نمائی. اینست شفای امم و فی الحقیقه دریاق اعظم است از برای انواع و اقسام هموم و غموم و کدورات. و توکّل حاصل نشود، مگر به ایقان. مقام ایقان را اثرهاست و ثمرها."

(از آثار حضرت بهآءالله – آیات الهی، ص 227، 362)

 

روزی یک دخترخانم کوچک یهودی، محزون و دلسرد و سرتا پا پوشیده در لباس سیاه، به محضر حضرت عبدالبهآء آورده شد. او اشک ریزان داستان های پریشانی و اندوه خود را به ایشان عرض کرد. برادر او با بی عدالتی به مدّت سه سال در زندان گرفتار شده بود و هنوز چهار سال دیگر هم میبایست در بند باشد. پدر و مادر او به بیماری افسردگی و ملالت دائمی مبتلا بودند. شوهرخواهر او که تنها حامی و حافظ  آنها بود، تازه از عالم رفته بود. او به دادخواهی دعوی نموده و گفت: من هر چه بیشتر به خدا توکّل کردم، اوضاع و مشکلات همه بدتر شد. مادر من هر روز به خواندن مزمور مشغول است و مرتّب سرودهای مذهبی زمزمه میکند، و لایق شأن او نیست که خداوند چنین او را به حال خود رها نماید. خود من هم مرتّب به خواندن مزمور مشغولم و هر شب قبل از اینکه بخوابم دعا میکنم.   حضرت عبدالبهآء او را دلداری و تسلّی داده و در جواب چنین نصیحت فرمودند: دعا کردن با خواندن مزمور نیست. دعا کردن اعتماد به خدا است و در هر حالت و موقعیّتی مطیع او بودن و به صبر و فروتنی و سربزیری در مقابل اوست.  صبور و خاضع و مطیع باش، در آنوقت همه چیز برای تو عوض میشود. خانواده خودت را به دست خدا بسپار. عاشق اراده خداوند باش.  کشتی های قوی، شکسته و مغلوب دریا نمیشوند – بلکه سوار بر امواج آن شده و به او تسلّط میابند.  حالا تو یک کشتی قوی باش، نه از آنهائی که صدمه دیده و شکست میخورند.

(از دریای حکمت و عطوفت حضرت عبدالبهآء)
Inspired and based on the published source: “Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

کلید الکترونیکی را به نوبت بر روی دو پیوند زیر تماس داده یک بار حرکت و فشار دهید، و از نواهای موسیقی رقیق و شیرین، هر یک به گونه ای و شیوه ای از زمین و آسمان، و از کلمات پرگهر و نفیس دلنشین لذّت برید:

1. حقیقت نه مجاز است

https://www.youtube.com/watch?v=tlWuyG_ioa8

2.  قلب روشن و منیر

https://www.youtube.com/watch?v=U141AajCCuA

 .

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca