به عالم تفکّر در بحر انوار و یکرنگی و صفای صحبت خوش آمدید

Sunday 14 December 2014


"ای دوستان، دریای جود در امواج و آفتاب کرم در اشراق. امروز روز ستایش است، نه زمان آلایش. بگو ای دوستان، روان را از آلایش دنیا پاک سازید و به ستایش دوست یکتا بپردازید. روز زبان امروز است، چه که مخصوص ثنا خلق شده. روز دیدار امروز است، چه که محبوب پدیدار گشته. به پرهای محبّت رحمن پرواز نمائید، که شاید به قرب معنوی فائز گردید. ای دوستان، از هجران محزون مباشید، روز شادی است، وقت اندوه نه."

(از آثار حضرت بهآءالله – آیات الهی، ص 208)

 یک وقتی حضرت عبدالبهآء در اتمام بیانات مبارکشان به جمعی از زائرین که در محضر ایشان حاضر بودند چنین حکایت فرمودند: در زمان مسافرت از شهری به دیاری و از مکانی به محلّی دیگر به همراهی ملازمان خویش که یکی از آنها تاجر متموّلی بود، کاروان سفرشان در دهکده ای توقّف نمود. اندکی بعد گروهی از مردم برای ملاقات ایشان نزدیک آمده و در حولشان حلقه زدند. پس از مدّتی صحبت و دیدار، کاروان سفر مجدّد به راه افتاد و در محلّ بعدی که متوقّف شد باز به همان گونه گروه ساکنین به محضر مبارک رسیده و در گرد ایشان جمع شدند، و همچنین در دیار بعدی و بعد از آن همین منوال واقع گردید.  شخص تاجر که ملازم حضرت عبدالبهآء بود واضحاً متوجّه محبّت والا و احترام فوق الحدّی که نفوس به هیکل مبارک ابراز میکردند شده، در خلوت به ایشان عرض کرد که آرزو دارد بهائی شود.  سرکار آقا از آن تاجر سؤال فرمودند که برای چه میخواهد بهائی شود. او هم بدون تعارف و یا خجالتی جواب عرض کرد: شما بهائی هستید و هر جا که میروید همه با شوق برای دیدار شما به خدمتتان آمده و دور شما جمع میشوند، ولی هیچکدام برای ملاقات من نمی آید و بنابرین من دلم میخواهد بهائی شوم.  حضرت عبدالبهآء تفکّری عمیق فرموده و دوباره از شخص تاجر سؤال فرمودند که آیا واقعاً دلیل او برای بهائی شدن همان است که بیان نموده، او نه تنها با تأکید  دلیلش را تکرار کرد بلکه اضافه هم نمود که، بهائی شدنش باعث توسعه تجارت و درآمدش هم خواهد شد زیرا آن همه مردم برای ملاقات او خواهند آمد.  درآن هنگام بود که حضرت عبدالبهآء با صراحت فرمودند: بهائی نشو - خیلی بهتر است که تو همین گونه که هستی باشی    
                   
      

(از دریای حکمت و عطوفت حضرت عبدالبهآء)
Inspired and based on the published source: “Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha



دوستان و اندیشمندان بزرگوار و عزیز
امید است که هر یک از یک بیان با زیارت مکرّر و تفکّرات مثبت، محفوظ ذهن و مندرج در آینه قلب شده و سبب ظهور انکشافات فکری و معنوی شخصی و باارزش شما گردد، و محور صحبت ها و هم فکری های ما در صرف وقت پر بها و روزان و شبان زودگذر و شیرینمان با  دیدار هر یار و عزیزمان باشد

هر کدام از یک داستان که نکات آموزنده و دلچسب آن فرحبخش روح و سرمشق زندگانی موفّق و شریفی برای ماست، ترجمه و تدوین این جانب از مواضع و کتب چاپ شده انگلیسی میباشد که بصورت مجموعه ای جدا به تدریج تهیّه شده و در میقات مخصوصه منتشر خواهد گردید

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.
 

Tuesday 9 September 2014

                          
"ای دانایان امم، از بیگانگی چشم بردارید و به یگانگی ناظر باشید، و به اسبابیکه سبب راحت و آسایش عموم اهل عالم است تمسّک جوئید. این یک شبر عالم، یک وطن و یک مقام است. از افتخار که سبب اختلاف است بگذرید و به آنچه علّت  اتّفاق است توجّه نمائید. نزد اهل بهآء افتخار به علم و عمل و اخلاق و دانش است، نه به وطن و مقام. ای اهل زمین، قدر این کلمه آسمانی را بدانید - چه که به منزله کشتی است از برای دریای دانائی، و به منزله آفتاب است از برای جهان بینائی."

(از آثار حضرت بهآءالله – الواح مبارکه، چاپ سنگی به خطّ جناب زین، ص 162)


حضرت عبدالبهآء با تأکید بر صبر مشتاقانه و اظهار انتظار پرعطوفت خویش که اهل بهآء روز بروز اخلاق روحانی و ملکات والایشان را ترقّی دهند، فرموده اند: ای دوستان، وقت آن نزدیک است که من دیگر با شما نخواهم بود. هر آنچه را که میتوانستم و در قوّه داشتم انجام داده ام... حالا منتظرم، منتظرم اخبار و بشارات شادی بخش بشنوم که مؤمنین حقّ و یاران الهی مجسّمه خلوص و صفا و نشانه راستی و صداقت هستند، جلوه گاه عشق و محبّت و صورت درخشان دوستی اند، علامتهای زنده و حقیقی اتّحاد و یکرنگی و توافق میباشند. آیا آنها قلب من را چنین مسرور نخواهند نمود؟ آیا آنها موجب شوق و شادی من نخواهند شد؟ آیا آنها آرزوی من را برآورده نخواهند کرد؟ آیا آنها خواسته قلب من را انجام نخواهند داد؟ آیا آنها به ندای من گوش نخواهند نمود؟ من منتظرم، من با کمال صبر در انتظارم

 (از دریای حکمت و عطوفت حضرت عبدالبهآء)
Inspired and based on the published source: “Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”


دوستان و اندیشمندان بزرگوار و عزیز
امید است که هر یک از  یک بیان با زیارت مکرّر و تفکّرات مثبت، محفوظ ذهن و مندرج در آینه قلب شده و سبب ظهور انکشافات فکری و معنوی شخصی و باارزش شما گردد، و محور صحبت ها و هم فکری های ما در صرف وقت پر بها و روزان و شبان زودگذر و شیرینمان با  دیدار هر یار و عزیزمان باشد

هر کدام از  یک داستان که نکات آموزنده و دلچسب آن فرحبخش روح و سرمشق زندگانی موفّق و شریفی برای ماست، ترجمه و تدوین این جانب از مواضع و کتب چاپ شده انگلیسی میباشد که بصورت مجموعه ای جدا به تدریج تهیّه شده و در میقات مخصوصه منتشر خواهد گردید

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Wednesday 25 June 2014



"شأن انسان رحمت و محبّت و شفقت و بردباری با جمیع اهل عالم بوده و خواهد بود. بگو ای دوستان، این کوثر اصفی از اصبع عنایت مالک اسمآء جاری. بنوشید و به اسمش بنوشانید، تا اولیای ارض به یقین مبین بدانند که حقّ از برای چه آمده و ایشان برای چه خلق شده اند."
(از آثار حضرت بهآءالله – آیات الهی جلد 1، ص 83 )



خدمت به خدا، به بهآءالله، به خانواده، به دوستان، و به اغیار و حریفان، در حقیقت خدمت به همه انسانها در عالم—جوهر زندگانی و الگوی منش و سلوک حضرت عبدالبهآء بود. آرزوی ایشان فقط این بود که بنده پروفای خدا و به عشق او خدمتگزار صمیمی بشر باشند. برای حضرت عبدالبهآء  خدمت کردن—بجای اینکه نشان ضعف و کمی باشد و نقص و کمتری تلقّی گردد — افتخار و سرور  روحانی بود و نهایت کمال و بزرگی. در نزد ایشان، کمک و حمایت و دستگیری و تشویق سایرین، پیشه صمیمانه روزانه، فرصت ناب و والای بندگی و عبادت حقیقی پروردگار محسوب میشد. این امری بود که همه اوقات ایشان را در تمام روز، از سحر تا نیمه شب، مملوّ از هیجان و سرشار از روح و ریحان مینمود.  حضرت ایشان همواره میفرمودند: هیچ کار و خدمتی برای شخصی که محبّت حقیقی دارد و عاشق است، زحمت نیست — و در آن حال انسان همیشه وقت هم دارد. 

(از دریای حکمت و عطوفت حضرت عبدالبهآء)
Inspired and based on the published source: “Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

دوستان و اندیشمندان بزرگوار و عزیز
امید است که هر یک از یک بیان با زیارت مکرّر و تفکّرات مثبت، محفوظ ذهن و مندرج در آینه قلب شده و سبب ظهور انکشافات فکری و معنوی شخصی و باارزش شما گردد، و محور صحبت ها و هم فکری های ما در صرف وقت پر بها و روزان و شبان زودگذر و شیرینمان با  دیدار هر یار و عزیزمان باشد

هر کدام از یک داستان که نکات آموزنده و دلچسب آن فرحبخش روح و سرمشق زندگانی موفّق و شریفی برای ماست، ترجمه و تدوین این جانب از مواضع و کتب چاپ شده انگلیسی میباشد که بصورت مجموعه ای جدا به تدریج تهیّه شده و در میقات مخصوصه منتشر خواهد گردید

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.


Monday 5 May 2014


"نفس خود را بر احدی ترجیح ندهد و افتخار و استکبار را از لوح قلب بشوید و به صبر و اصطبار دل بندد... از تکلّم بیفایده احتراز کند، چه زبان ناری است افسرده و کثرت بیان سمّی است هلاک کننده. نار ظاهری اجساد را محترق نماید و نار لسان ارواح و افئده را بگدازد. اثر آن نار به ساعتی فانی شود و اثر این نار به قرنی باقی ماند... غیبت را ضلالت شمرد و به آن عرصه هرگز قدم نگذارد، زیرا غیبت سراج منیر قلب را خاموش نماید و حیات دل را بمیراند... آنچه برای خود نمی پسندد، برای غیر نپسندد، و نگوید آنچه را وفا نکند."

(منتخباتی از آثار حضرت بهآءالله، ص 170)

 
وقتی در یکی از مجالس شیکاگو که به گروهی از دوستان خطابه ایراد میکردند، حضرت عبدالبهآء فرمودند: در کمال اتّحاد باشید. هرگز به یکدیگر خشونت ننمائید. دیدگان خویش را به ملکوت حقیقت و راستی متوجّه کنید، نه به عالم خلق. همه را به خاطر خداوند دوست بدارید، نه به خاطر خودشان. شما هیچوقت از نفسی ناراحت و خشمگین نشده و نسبت به او بی صبری نخواهید نمود، اگر او را به خاطر خدا و محبّت به خالق دوست بدارید. عالم بشریّت کامل نیست. هر انسانی نواقصی دارد و شما اگر به خود نفوس نگاه و توجّه کنید، همواره نسبت به آنها حالت ناخشنودی و احساس عدم سرور خواهید داشت. لکن اگر به خدا ناظر  باشید، انسانها را دوست خواهید داشت و به همه مهربان خواهید بود، زیرا عالم خداوند عالم کمال و دنیای مهر و شفقت کامل است. بنابراین نظر به کوتاهی ها و نواقص کسی ننمائید، او را با چشم عفو و بخشش نگاه کنید و ببینید

(از دریای حکمت و عطوفت حضرت عبدالبهآء)
Inspired and based on the published source: “Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”



دوستان و اندیشمندان بزرگوار و عزیز
امید است که هر یک از یک بیان با زیارت مکرّر و تفکّرات مثبت، محفوظ ذهن و مندرج در آینه قلب شده و سبب ظهور انکشافات فکری و معنوی شخصی و باارزش شما گردد، و محور صحبت ها و هم فکری های ما در صرف وقت پر بها و روزان و شبان زودگذر و شیرینمان با  دیدار هر یار و عزیزمان باشد

هر کدام از یک داستان که نکات آموزنده و دلچسب آن فرحبخش روح و سرمشق زندگانی موفّق و شریفی برای ماست، ترجمه و تدوین این جانب از مواضع و کتب چاپ شده انگلیسی میباشد که بصورت مجموعه ای جدا به تدریج تهیّه شده و در میقات مخصوصه منتشر خواهد گردید


در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

 

Thursday 27 March 2014

.


"معاشرت سبب اتّحاد و اتّفاق بوده و هست و اتّحاد و اتّفاق سبب نظام عالم و حیات امم است.  طوبی از برای نفوسی که به حبل شفقت و رأفت متمسّکند. این مظلوم اهل عالم را وصیّت مینماید به بردباری و نیکوکاری. این دو، دو سراجند از برای ظلمت عالم و دو معلّمند از برای دانائی امم."

(از آثار حضرت بهآءالله – نسخه چاپی از خطّ جناب زین المقرّبین، ص 179)


رأفت و عطوفت پر محبّت حضرت عبدالبهآء حسّ والای حقّ شناسی و عدالت جوئی و بینش پر انصاف ایشان را هرگز پنهان ننمود. بلکه بالعکس، عشق و محبّت سرشار حضرتشان آگاهی ایشان را والاتر   و دقیق تر کرد. این نیست مگر اینکه حضرت بهآءالله ایشان را به حدّ کمال چنین تعلیم نموده بودند که:
در چشم و در نزد من، محبوبترین از بین همه چیزها، انصاف و عدالت است

سرکار آقا خودشان، در بیانی راجع به عدالت و انصاف و حقّ شناسی چنین اظهار نموده اند: اجرای عدالت میبایست در هر رتبه و مرحله ای، از  بالاترین درجات تا پایین ترین طبقات، در حقّ همه، رعایت و عمل شود. انصاف و عدالت مقدّس و روحانی است و حقوق همه مردمان باید در نظر باشد و حفظ گردد.  انسان باید هر آنچه را که برای خود میخواهد و آرزو میکند، برای دیگران هم همان را آرزو نماید     

(از دریای حکمت و عطوفت حضرت عبدالبهآء)
Inspired and based on the published source: “Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”


دوستان و اندیشمندان بزرگوار و عزیز
امید است که هر یک از یک بیان با زیارت مکرّر و تفکّرات مثبت، محفوظ ذهن و مندرج در آینه قلب شده و سبب ظهور انکشافات فکری و معنوی شخصی و باارزش شما گردد، و محور صحبت ها و هم فکری های ما در صرف وقت پر بها و روزان و شبان زودگذر و شیرینمان با  دیدار هر یار و عزیزمان باشد

هر کدام از یک داستان که نکات آموزنده و دلچسب آن فرحبخش روح و سرمشق زندگانی موفّق و شریفی برای ماست، ترجمه و تدوین این جانب از مواضع و کتب چاپ شده انگلیسی میباشد که بصورت مجموعه ای جدا به تدریج تهیّه شده و در میقات مخصوصه منتشر خواهد گردید


در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Wednesday 29 January 2014

.


"ای رفیق عرشی  بد مشنو و بد مبین و خود را ذلیل مکن و عویل برمیار. یعنی بد مگو تا نشنوی و عیب مردم را بزرگ مدان تا عیب تو بزرگ ننماید و ذلّت نفسی مپسند تا ذلّت تو چهره نگشاید. پس با دل پاک و قلب طاهر و صدر مقدّس و خاطر منزّه در ایّام عمر خود که اقّل از آنی محسوبست فارغ باش تا بفراغت از این جسد فانی به فردوس معانی راجع شوی و در ملکوت باقی مقرّ یابی."

(از آثار حضرت بهآءالله – کلمات مکنونه فارسی)


در بیشه ای  پردرخت نزدیک دریاچه میشیگان، در سال 1912، وقتی که در شیکاگو تشریف داشتند حضرت عبدالبهآء در نهایت عنایت و رأفت و مهربانی دلدادگان و دوستان خویش را چنین نصیحت فرمودند:
 بعضی از شماها خود ملاحظه کرده و میدانید که من نظرتان  را متوجّه خطایا و موارد ضعف شخصی شما ننموده و چشم پوشی کرده ام. حالا توصیه و اندرز من اینست که شما هم در طرز عمل و رفتارتان با یکدیگر به همین رویّه و منش حرکت و عمل نمائید. چنین سلوک و معامله ای موجب هم آهنگی و سبب ازدیاد وحدت و یگانگی صمیمی خواهد شد.

(داستانی از عالم سلوک و حکمت دلربای حضرت عبدالبهآء)
Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha

 

دوستان و اندیشمندان بزرگوار و عزیز
امید است که هر یک از یک بیان با زیارت مکرّر و تفکّرات مثبت، محفوظ ذهن و مندرج در آینه قلب شده و سبب ظهور انکشافات فکری و معنوی شخصی و باارزش شما گردد، و محور صحبت ها و هم فکری های ما در صرف وقت پر بها و روزان و شبان زودگذر و شیرینمان با  دیدار هر یار و عزیزمان باشد

هر کدام از یک داستان که نکات آموزنده و دلچسب آن فرحبخش روح و سرمشق زندگانی موفّق و شریفی برای ماست، ترجمه و تدوین این جانب از مواضع و کتب چاپ شده انگلیسی میباشد که بصورت مجموعه ای جدا به تدریج تهیّه شده و در میقات مخصوصه منتشر خواهد گردید


در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.