"بگو ای دوستان روانرا از آلایش دنیا پاک سازید و به ستایش دوست یکتا بپردازید. روز زبان امروز است، چه که مخصوص ثنا خلق شده. روز دیدار امروز است، چه که محبوب پدیدار گشته. بپرهای محبّت رحمن پرواز نمائید که شاید به قرب معنوی فائز گردید. ای دوستان از هجران محزون مباشید، روز شادی است، وقت اندوه نه. هر که به محبّت رحمن برخواست، از ماست." 

(از آثار حضرت بهآءالله – ادعیه حضرت محبوب ص 314)

یک روز وقتی که از حضرت عبدالبهآء سؤال شد، بهآئی یعنی چه؟ هیکل مبارک جواب فرمودند: عاشق همه عالم بودن، دوست داشتن تمام مردم دنیا و سعی در ادای خدمتگزاری به جمیع آنها، کوشش برای تأسیس و تحقّق صلح عمومی و ایجاد برادری و برابری صمیمی و همگانی، معنا و حقیقت بهآئی بودن است. 

(داستانهائی از زندگی حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”