"انشآءالله امید چنان است که کمر خدمت را محکم ببندید و در اتّحاد احباب سعی بلیغ مبذول دارید، و در آنچه از قلم اعلی جاری شده تفکّر فرمائید و من غیر ملاحظه خود و عالم، به آن عامل شوید. آنوقت لذّت عبودیّت و لذّت اطاعت را می یابید و او را بر جمیع لذائذ دنیا اختیار مینمائید. و بعد از ارتقای به این مقام بلند اعلی، عنایت حقّ را مشاهده فرمائید."       

(از آثار حضرت بهآءالله – آیات الهی، جلد دوّم، ص 189)

 افتادگی و حالت خضوع سرکار آقا، حضرت عبدالبهآء، به گونه های مختلف نمایان میشد. ایشان آرزومند هیچ نام و نشانی بجز عبدالبهآء—یعنی بنده و خدمتگزار خدا—نبودند. ایشان زائرین را از افتادن بروی پای مبارکشان ممنوع فرموده بودند. در اوایل زمان عکّا، حضرت عبدالبهآء خودشان آشپزی نموده و برای همزندانیان خویش غذا تهیّه میفرمودند.  پس از آن در ایّام بعدی هم هر وقت که بر سر میز خودشان میهمانداری میکردند، اغلب اوقات به شخصه به میهمانان خود غذا تعارف و عنایت میفرمودند. و این عادت و رویّه ای بود که به همه میزبانان توصیه و تعلیم مینمودند.          

    

(داستانهائی از زندگی حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

                                                                                                              --------------------    

برای مطالعه و اطّلاع بیشتر راجع به دیانت بهآئی به شبکه اینترنت رسمی زیر مراجعه فرمائید.
http://www.bahai.org/

در صورت علاقه شبکه اینترنتی ذیل را که به زبان انگلیسی توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/