با نیّت خدمتگزاری و فروتنی قلبی، برای آسانی مطالعه و لذّت بیشتر خوانندگان عزیز از درک معنی کلمه ها، به سادگی عرض میشود: مطلع – یعنی محلّ طلوع. مشرق – یعنی اشراق کننده. طوبی – یعنی ای خوشا. فائزین – یعنی آنهائی که به هدف و مقصد رسیده اند و یا میرسند. أنجم – یعنی ستاره ها.
***
یک روز وقتی که حضرت عبدالبهآء در طیّ سفرهای غرب در مجلسی صحبت میفرمودند، شخصی از ایشان سوأل نمود که بهآئی یعنی چه؟ هیکل مبارک جواب فرمودند: مفتون وعاشق همه عالم بودن، دوست داشتن تمام مردم دنیا و با جان و دل سعی در ادای خدمتگزاری به جمیع آنها، کوشش صمیمی کردن برای تأسیس و تحقّق صلح عمومی، و ایجاد برادری و برابری پرمهر، خالصانه و همگانی، حقیقت و معنای بهآئی بودن است.
(داستانی از زندگی و سلوک حضرت عبدالبهآء)“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”
در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.
Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/
Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/
No comments:
Post a Comment