به عالم تفکّر در بحر انوار و یکرنگی و صفای صحبت خوش آمدید

Thursday 19 July 2012


"در هر مجمع و محفلی که جمع شوند، باید به قسمی خضوع و خشوع از هر یک در تسبیح و تقدیس الهی ظاهر شود که ذرّات تراب آن محلّ شهادت دهند به خلوص آن جمع، و جذبه بیانات روحانیّه آن انفس زکیّه، ذرّات آن تراب را اخذ نماید.  نه آنکه تراب به لسان حال ذکر نماید، أنا أفضل منکم، چه که در حمل مشقّات فلاّحین صابرم و به کلّ ذیروح اعطای فیض فیّاض که در من ودیعه گذارده، نموده و مینمایم – مع همه این مقامات عالیّه و ظهورات لاتحصی که جمیع مایحتاج وجود از من ظاهر است، به احدی فخر ننموده و نمینمایم و به کمال خضوع در زیر قدم کلّ ساکنم."       
(از آثار حضرت بهآءالله –  آیات الهی جلد 1، ص 41)


در حین گفتگو با نفوس حاضره در محضرشان، حضرت عبدالبهآء در باره خصیصه خودخواهی و خودپسندی فرمودند: خوددوستی و خودخواهی خصیصه عجیب و غریبی است که موجب تباهی و اتلاف نفوس مهمّه بسیاری در عالم شده است. اگر وجود یک انسانی با جمیع صفات خوب همراه و اشباع گردد ولکن مغرور و خودپسند باشد، تمامی آن کمالات پسندیده اش هم بتدریج از دست میرود و حالت ضعف و نامطلوب او وخیمتر و شدیدتر میشود.         
(حکایتی از منش  و اوج منظر حضرت عبدالبهآء)
“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

***
با نیّت خدمتگزاری و فروتنی قلبی، برای آسانی مطالعه و لذّت بیشتر خوانندگان عزیز از درک معنی کلمه ها، به سادگی عرض میشود:  تسبیح – یعنی ستایش و پرستش.  جذبه – یعنی اثر، شیرینی و شوق.  انفس   یعنی افراد و انسانها.   زکیّه – یعنی پاک و خالص.  اخذ – یعنی گرفتن و جذب کردن.  أنا – یعنی من.  أفضل – یعنی بهتر و بالاتر.  فلاّحین   یعنی کشاورزان.  اعطا – یعنی بخشش.  ودیعه  یعنی امانت و هدیه.  لاتحصی  یعنی بیشمار.

***
در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

 

No comments:

Post a Comment