از همان اوایل طفولیّت و زمان کودکی، سرکار آقا فضیلت و روحیّه خوشنودی، قناعت و رضایتمندی را یاد گرفته و پذیرفتند.  حالت رضا و قبول با خرسندی حضرت عبدالبهآء زاده و نتیجه سختی های زندگانی و ناشی از تحمّل و صبر ایشان در مقابل مرارت و دشواریهای بسیار حیات بود.  لذا وقتی که  ایشان در باره تربیت اطفال مرقوم فرموده و به والدین توصیه مینمودند که، "آنها را به سختی و تحمّل عادت دهید"، دلیل زنده و شاهد خوبی برای بیان خویش داشتند.  

   

 (داستانی از زندگی و سلوک حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

***

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

"در هر مجمع و محفلی که جمع شوند، باید به قسمی خضوع و خشوع از هر یک در تسبیح و تقدیس الهی ظاهر شود که ذرّات تراب آن محلّ شهادت دهند به خلوص آن جمع، و جذبه بیانات روحانیّه آن انفس زکیّه، ذرّات آن تراب را اخذ نماید.  نه آنکه تراب به لسان حال ذکر نماید، أنا أفضل منکم، چه که در حمل مشقّات فلاّحین صابرم و به کلّ ذیروح اعطای فیض فیّاض که در من ودیعه گذارده، نموده و مینمایم – مع همه این مقامات عالیّه و ظهورات لاتحصی که جمیع مایحتاج وجود از من ظاهر است، به احدی فخر ننموده و نمینمایم و به کمال خضوع در زیر قدم کلّ ساکنم."       

(از آثار حضرت بهآءالله –  آیات الهی جلد 1، ص 41)

در حین گفتگو با نفوس حاضره در محضرشان، حضرت عبدالبهآء در باره خصیصه خودخواهی و خودپسندی فرمودند: خوددوستی و خودخواهی خصیصه عجیب و غریبی است که موجب تباهی و اتلاف نفوس مهمّه بسیاری در عالم شده است. اگر وجود یک انسانی با جمیع صفات خوب همراه و اشباع گردد ولکن مغرور و خودپسند باشد، تمامی آن کمالات پسندیده اش هم بتدریج از دست میرود و حالت ضعف و نامطلوب او وخیمتر و شدیدتر میشود.         

(حکایتی از منش  و اوج منظر حضرت عبدالبهآء)
“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

***

با نیّت خدمتگزاری و فروتنی قلبی، برای آسانی مطالعه و لذّت بیشتر خوانندگان عزیز از درک معنی کلمه ها، به سادگی عرض میشود:  تسبیح – یعنی ستایش و پرستش.  جذبه – یعنی اثر، شیرینی و شوق.  انفس –  یعنی افراد و انسانها.   زکیّه – یعنی پاک و خالص.  اخذ – یعنی گرفتن و جذب کردن.  أنا – یعنی من.  أفضل – یعنی بهتر و بالاتر.  فلاّحین –  یعنی کشاورزان.  اعطا – یعنی بخشش.  ودیعه –  یعنی امانت و هدیه.  لاتحصی –  یعنی بیشمار.

***

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

 

با نیّت خدمتگزاری و فروتنی قلبی، برای آسانی مطالعه و لذّت بیشتر خوانندگان عزیز از درک معنی کلمه ها، به سادگی عرض میشود: مطلع – یعنی محلّ طلوع.  مشرق – یعنی اشراق کننده. طوبی –  یعنی ای خوشا. فائزین – یعنی آنهائی که به هدف و مقصد رسیده اند و یا میرسند. أنجم – یعنی ستاره ها.

***

یک روز وقتی که حضرت عبدالبهآء در طیّ سفرهای غرب در مجلسی صحبت میفرمودند، شخصی از ایشان سوأل نمود که بهآئی یعنی چه؟ هیکل مبارک جواب فرمودند: مفتون وعاشق همه عالم بودن، دوست داشتن تمام مردم دنیا و با جان و دل سعی در ادای خدمتگزاری به جمیع آنها، کوشش صمیمی کردن برای تأسیس و تحقّق صلح عمومی، و ایجاد برادری و برابری پرمهر، خالصانه و همگانی، حقیقت و معنای بهآئی بودن است.

(داستانی از زندگی و سلوک حضرت عبدالبهآء)
“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

"باید به اعانت الهی سبب اشتعال محبّت حقّ در افئده اهل عالم شوید. برافروز نار محبّت به اسمش، تا کلّ به حرارت آن فائز شوند. کمال سعی و اجتهاد در اتّحاد احباب مصروف دارید. بسیار حیف است نفوسی که در سبیل الهی حمل شدائد نموده اند و محلّ شماتت اهل عالم گشته اند، به خود مشغول شوند و از مقصود محجوب مانند."

(از آثار حضرت بهآءالله –  آیات الهی، جلد 2، ص 110)

با نیّت خدمتگزاری و فروتنی قلبی، برای آسانی مطالعه و لذّت بیشتر خوانندگان عزیز از درک معنی کلمه ها، به سادگی عرض میشود:   اعانت – یعنی کمک و یاری.  افئده – یعنی قلبها. فائز–  یعنی کسی که به هدف و مقصد رسیده  و یا میرسد. اجتهاد – یعنی تلاش و مبارزه مثبت کردن. شدائد – یعنی سختی ها. شماتت – یعنی سرزنش و ملامت. محجوب – یعنی در پرده و بی خبر مانده.

حضرت عبدالبهآء در شهر فیلادلفیا با دوستان در باره جلسات ضیافت نوزده روزه، که پایه و اساس زندگی روحانی جامعه میباشد و در شروع هر ماه بهآئی تشکیل میگردد،  صحبت نمودند.  با تأکید بر اهمّیّت و مقام آن، فرمودند: هر یک از شما باید فکر کنید که چگونه موجب سرور و خوشنودی دیگر اعضای محفل باشید، و هر کدام باید همه نفوس حاضر در جلسه را بهتر و بزرگتر از خود بداند، و هر یک خود را کمتر از مابقی ببیند و تلقّی کند.  رتبه و مقام همه و هر یک از آنها را بالا بدان و بزرگ ببین، و درجه و مقام خودت را پائین و کوچک نظر نما. اگر بر طریق این امریّه و نصیحت عمل و زندگی نمائی، به حقیقت و با اطمینان کامل بدان که آن ضیافت، ملکوتی و طعام آن  بهشتی است. آن شام، شام خداست! من خادم آن و بنده چنان جلسه هستم.

             

(داستانی از زندگی و سلوک حضرت عبدالبهآء)
“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

سرکار آقا همیشه محبّت و ارادت عاشقانه را با عنایت و بزرگواری پر مهر و محبّت مقابلی میفرمودند.  در وقت یک ضیافت ناهار در محضر ایشان در لندن، یک هدیه ای از پارس (ایران) رسید. مسافری در طریق سفر از شهر عشق آباد، در ترکستان روسیّه، عبور مینمود، و یک کارگر رنجبر و فقیری که میدانست آن رهگذر راهی دیار جانان و شرفیابی به محضر حضرت عبدالبهآء است، خود را با اشتیاق به او رساند. آن عاشق فقیر آرزومند ارسال هدیه ای به حضرتشان بود، لکن جز شام ساده خود تحفه دیگری برای تقدیم نداشت.  همان را با ارادت و محبّت خالصانه در دستمال کتانی پیچیده و به عنوان تحفه محبّت با مسافر ارسال نمود. حضرت عبدالبهآء در نهایت بزرگواری و عطوفت آن دستمال را دریافت داشته و باز نمودند. نان سیاه خشک و سیب چروکیده شده بود، ولی سرکار آقا دیگر دست به غذای تازه آماده خود نزدند – بلکه به جای آن، هدیه واصله و طعام حقیرانه را میل نموده و به میهمانان خود هم تعارف کرده و فرمودند: با من این غذای مخلصانه عشق را صرف نمائید.

 (داستانی از زندگی و سلوک حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha” 

در صورت علاقه سه شبکه اینترنتی ذیل را نیز که توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Timeless Treasureshttp://timelesstreasureswordswithmeanings.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

"بگو ای دارای چشم، گذشته آینه آینده است. ببینید و آگاه شوید، شاید پس از آگاهی، دوست را بشناسید و نرنجانید. امروز بهترین میوه درخت دانائی چیزی است که مردمان را به کار آید و نگاهداری نماید.  بگو زبان گواه راستی من است، او را به دروغ میالائید. و جان گنجینه راز من است، او را به دست آز مسپارید. امید چنان است که در این بامداد که جهان از روشنیهای خورشید دانش روشن است، به خواست دوست پی بریم و از دریای شناسائی بیاشامیم."

(از آثار حضرت بهآءالله –  مجموعه الواح چاپ مصر، ص 265)

در ماه جون 1912، وقتی که حضرت عبدالبهآء در شهر فیلادلفیای آمریکا تشریف داشتند و مثل سایر نقاط، آنجا هم در طیّ هر روز با نفوس بیشمار که مشتاقانه از هر طبقه و گروه اجتماعی و علمی و هنری و فرهنگی، با هر نوع فکر و ایمان و عقیدتی و با هر نیاز و سوأل و استعدادی، برای شرفیابی و شنیدن بیانات ایشان به حضورشان میرسیدند، یکی از همراهان حضرتشان چنان غفلت شدید و بی حرمتی بیحدّی نموده بود که عمیقاً موجب حزن و تأثّر قلب حضرت عبدالبهآء و سبب تأسّف همه یاران دیگر شده بود – و اگر چه وجود ایشان بدین جهت غریق ناخشنودی و اندوه بود، معذلک در نهایت متانت و با کمال بردباری و بزرگواری سلوک و معامله میفرمودند.  در یکی از جلسات بزرگ عمومی در آن روز حضرت عبدالبهآء راجع به اهمّیّت استقامت و پایداری یاران، لزوم ازخودگذشتگی و خلوص آنها در امرالله، و قبول بلایا و مصیبات در سبیل خدا صحبت نموده و فرمودند: مقصود از ظهور مظهر کلّی ابهی در تحمّل شدیدترین آزار و شکنجه و بلایا، و علّت زحمات وارده و شهادت نفوس معصوم بیشمار، برای پاکی و خلوص ارواح و انقطاع قلبها، و به خاطر سعادت و سرور نفوس و روحانیّت دوستان بود.  در آن روز به جهت افسردگی و حزن مبارک و خستگی و فرسودگی وجودشان، حضرت عبدالبهآء در بعضی از جلسات یاران حضور نیافتند.  (عدم خلوص و بیوفائی دوستان و مدّعیان محبّت، چنین اثر حزینی بر قلب و روح مبارک حضرت عبدالبهآء داشت...!)   ولی یاران وفا و ثابت بر پیمان با اشتیاق و ارادت روزافزون و بی پایان، به مانند پروانگان حریم وصال به ثنای ایشان پرداخته و به مثل بلبلان مدهوش بیقرار و بیخواب، آواز ستایش و جلال حضرت عبدالبهآء را می سرودند.

(حکایتی از زندگی و سلوک حضرت عبدالبهآء) 

“Mahmud’s Diary”

در صورت علاقه دو شبکه اینترنتی ذیل را که به زبان انگلیسی توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicithttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

حضرت عبدالبهآء اطفال و کودکان را بسیار دوست میداشتند.  مکرّر ملاحظه میشد که در هنگام ادای خطابه های خویش اگر کودکان حاضر بودند، سرکار آقا آنها را پهلوی خویش مینشاندند و در حینیکه با بزرگواری و محبّت دستها و بازوهای مبارکشان را روی شانه های آنها میگذاشتند نطق و صحبت خود را ادا میفرمودند. ایشان به پدر و مادر بچّه ها میفرمودند: این اطفال را خوب تعلیم و تربیت دهید. نهایت کوشش را بنمائید تا بهترینی  که از عهده شما بر میآید را دارا باشند، تا اینکه بتوانند از تمامی مزایای سنّ کودکی لذّت ببرند. به اعلی حدّی که در قوّه و توانائی شماست سعی نمائید و آنها را تشویق کنید تا روحانیّت و احساسات معنوی در وجودشان نشو و نما نموده و ترویج یابد.     

(داستانهائی از زندگی حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

"کلّ باید به مثابه جناح باشند از برای یکدیگر. فخر انسان در حکمت و عقل و اخلاق حسنه بوده نه در جمع زخارف و کبر و غرور. کلّ از تراب مخلوق و به او راجع. ای اهل بهآء زینت انسان به اسباب دنیا نبوده بلکه به عرفان حقّ عزّ اعزازه و علوم و صنایع و آداب بوده. شما لئالی بحر احدیّتید. در لوءلوء ملاحظه کنید که صفا و عزّت او به نفس او بوده. اگر او را در حریرهای بسیار لطیف بگذارند، آن حریر مانع ظهور طراوت و لطافت او خواهد شد. زینت او نفس اوست. کسب این زینت نمائید و از عدم اسباب ظاهره محزون نباشید."

  (از آثار حضرت بهآءالله –  آیات الهی جلد 1، ص 359)

وقتی در مجلسی در شیکاگو به گروهی از دوستان خطابه ایراد میکردند، حضرت عبدالبهآء فرمودند: در کمال اتّحاد باشید. هرگز به یکدیگر خشونت ننمائید. دیدگان خویش را به ملکوت حقیقت و راستی متوجّه کنید، نه به عالم خلق. همه را به خاطر خداوند دوست بدارید، نه به خاطر خودشان. شما هیچوقت از نفسی ناراحت و خشمگین نشده و نسبت به او بی صبری نخواهید نمود، اگر او را به خاطر خدا و محبّت به خالق دوست بدارید. عالم بشریّت کامل نیست. هر انسانی نواقصی دارد و شما اگر به خود نفوس نگاه و توجّه کنید، همواره نسبت به آنها حالت ناخشنودی و احساس عدم سرور خواهید داشت. لکن اگر به خدا ناظر  باشید، انسانها را دوست خواهید داشت و به همه مهربان خواهید بود، زیرا عالم خداوند عالم کمال و دنیای مهر و شفقت کامل است. بنابراین نظر به کوتاهی ها و نواقص کسی ننمائید – با چشم عفو و بخشش نگاه کنید و او را ببینید. 

(داستانهائی از زندگی حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

در صورت علاقه دو شبکه اینترنتی ذیل را که به زبان انگلیسی توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicity

http://learningfelicity.blogspot.ca/

Inked ThinkPen

http://inkedthinkpen.blogspot.ca/

"باید در جمیع احوال با فرح و نشاط و انبساط باشی، و ظهور این مقام محال بوده و هست مگر به ذیل توکّل کامل توسّل نمائی. اینست شفای امم و فی الحقیقه دریاق اعظم است از برای انواع و اقسام هموم و غموم و کدورات. و توکّل حاصل نشود مگر به ایقان. مقام ایقان را اثرهاست و ثمرها.   

(از آثار حضرت بهآءالله –  آیات الهی جلد 1، ص 362)

"یک روز در ارض اقدس، حضرت عبدالبهآء به یک آقای بهآئی آمریکائی به نام هارلن اوبر فرمودند که او قرار است به هندوستان برود. هارلن اوبر به نیّت خدمت به امر الهی و ترویج تعالیم روحانی و اخلاقی آئین بهآئی سفرهای بیشمار و مسافرتهای طولانی به مناطق دوردست و وسیع نموده بود، لکن در آن وقت و موقع بخصوص شخصاً چندان علاقه ای به آن سفر هند نداشت!  پس از گذشت چند روزی، حضرت عبدالبهآء مجدّداً او را خطاب قرار داده و فرمودند که او باید به آمریکا برود. آقای اوبر به ایشان عرض کرد: ولی حضرت سرکار آقا من تصوّرم این بود که دارم به هندوستان میروم.  حضرت عبدالبهآء تبسّم کرده و فرمودند: کریستفر کلمبوس هم همینطور تصوّر میکرد!  

           
(داستانهائی از زندگی حضرت عبدالبهآء)
“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

-------------------

در صورت علاقه دو شبکه اینترنتی ذیل را که به زبان انگلیسی توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicithttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

 

 

 

"پس باید محلّ را آماده نمود و مستعذّ نزول عنایت شد، تا که ساقی کفایت خمر مکرمت از زجاجه رحمت بنوشاند... و اگر عاشقان از عاکفان بیت مجذوبند، این سریر سلطنت را جز طلعت عشق جالس نتوان شد. این مقام را شرح نتوانم و وصف ندانم.

  با دو عالم عشق را بیگانگی – وندر او هفتاد و دو دیوانگی

مطرب عشق این زند وقت سماع – بندگی بند و خداوندی صداع

این رتبه، صرف، محبّت میطلبد و زلال مودّت میجوید."

(از آثار حضرت بهآءالله – آثار قلم اعلی، جلد سوّم، ص 147)

"خدمت به خدا، به بهآءالله، به خانواده، به دوستان، و به اغیار و حریفان، در حقیقت خدمت به همه انسانها در عالم—جوهر زندگانی و الگوی منش و سلوک حضرت عبدالبهآء بود. آرزوی ایشان فقط این بود که بنده خدا و خدمتگزار بشر باشند. خدمت کردن—بجای اینکه نشان ضعف و کمی باشد و نقص و کمتری تلقّی گردد — برای حضرت عبدالبهآء افتخار و سرور بود و در نزد ایشان نهایت کمال و بزرگی محسوب میشد. این امری بود که همه اوقات ایشان را در تمام روز، از سحر تا نیمه شب، مملوّ از هیجان و سرشار از روح و ریحان مینمود. حضرت ایشان همواره میفرمودند: هیچ کار و خدمتی برای کسی که محبّت حقیقی دارد و عاشق است، زحمت نیست — و در آن حال انسان همیشه وقت هم دارد.
         

(داستانهائی از زندگی حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

در موقع اوّلین مجلس شام در حضور حضرت عبدالبهآء، و در ابراز نهایت میهمانوازی به ایشان، میزبان مهربان خانم بلامفیلد در منزل خود در لندن از شدّت احترام و از روی اشتیاق به رضایت و خوشنودی حضرتشان غذاهای متنوّع بسیار تهیّه دیده بود و پی در پی پذیرائی مینمود.  بعد از آن حضرت عبدالبهآء با ملایمت و رأفت به او فرمودند: غذاها بسیار لذیذ بود، و میوه ها و گلها بینهایت دلچسب و دلپذیر. ولی ای کاش ما مقداری از این غذاها و نعمآء را با آن مردم فقیر و گرسنه ای که حتّی یکی از آنها را ندارند قسمت میکردیم.  از آن پس، شامها به مراتب ساده تر شد.  گلها و میوه ها به همان حالت فراوانی و وفور باقی مانده و ادامه یافت، زیرا اغلب آنها صرفاً هدایای کوچکی بودند که به علامت محبّت و صفا تقدیم محضر ایشان میشد. 

(داستانهائی از زندگی حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

---------

در صورت علاقه دو شبکه اینترنتی ذیل را که به زبان انگلیسی توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/

"باید دوستان الهی در جمیع امور به حقّ توکّل نمایند و به او تفویض کنند، و در باره جمیع من علی الأرض در لیالی و ایّام به کمال عجز و ابتهال عنایت طلب نمایند..."

(از آثار حضرت بهآءالله –  مجموعه الواح خطاب به عندلیب، ص 195)

روزی یک دخترخانم کوچک یهودی، محزون و دلسرد و سرتا پا پوشیده در لباس سیاه، به محضر حضرت عبدالبهآء آورده شد. او اشک ریزان داستان های پریشانی و اندوه خود را به ایشان عرض کرد. برادر او با بی عدالتی به مدّت سه سال در زندان گرفتار شده بود و هنوز چهار سال دیگر هم میبایست در بند باشد. پدر و مادر او به بیماری افسردگی و ملالت دائمی مبتلا بودند. شوهرخواهر او که تنها حامی و حافظ  آنها بود، تازه از عالم رفته بود. او به دادخواهی دعوی نموده و گفت: من هر چه بیشتر به خدا توکّل کردم، اوضاع و مشکلات همه بدتر شد. مادر من هر روز به خواندن مزمور مشغول است و مرتّب سرودهای مذهبی زمزمه میکند، و لایق شأن او نیست که خداوند چنین او را به حال خود رها نماید. خود من هم مرتّب به خواندن مزمور مشغولم و هر شب قبل از اینکه بخوابم دعا میکنم.   حضرت عبدالبهآء او را دلداری و تسلّی داده و در جواب چنین نصیحت فرمودند: دعا کردن با خواندن مزمور نیست. دعا کردن اعتماد به خدا است و در هر حالت و موقعیّتی مطیع او بودن و به صبر و فروتنی و سربزیری در مقابل اوست.  صبور و خاضع و مطیع باش، در آنوقت همه چیز برای تو عوض میشود. خانواده خودت را به دست خدا بسپار. عاشق اراده خداوند باش.  کشتی های قوی، شکسته و مغلوب دریا نمیشوند – بلکه سوار بر امواج آن شده و به او تسلّط میابند.  حالا تو یک کشتی قوی باش، نه از آنهائی که صدمه دیده و شکست میخورند.

  

(داستانهائی از زندگی حضرت عبدالبهآء)

“Vignettes from the life of `Abdu’l-Baha”

برای مطالعه آثار بهآئی از مأخذ رسمی و اطّلاع بیشتر راجع به دیانت جهانی بهآئی به شبکه اینترنت زیر مراجعه فرمائید.
http://www.bahai.org/

                    -------------------                                                                                

در صورت علاقه دو شبکه اینترنتی ذیل را که به زبان انگلیسی توسّط این جانب تنطیم شده و متناوباً تدوین میگردد ملاحظه فرمائید.

Learning Felicityhttp://learningfelicity.blogspot.ca/

Inked ThinkPenhttp://inkedthinkpen.blogspot.ca/